St Moritz: kou maar gelukkig ook een beetje warmte

Na een lange, slopende treinreis kwam ik woensdag 3 december rond 21.00 eindelijk aan in Club Med Saint Moritz Roi Soleil in Zwitserland. Deze keer lieten ze me de eerste avond gelukkig nog met rust, dus ik kon op mijn gemak de koffer uitpakken en even met mam bellen. De kamer is deze keer weer erg goed: een eigen kamer met wastafel en telefoon, en de wc en de douche (apart) deel ik met 2 andere meiden van de receptie. Klein nadeel is dat degene die gelijk naast mij woont de assistente van de chef receptie is en die het dus meteen kan merken als ik ergens niet op tijd heenga oid (als ze dat zou willen, weet nog niet zeker wat ik van haar moet denken). De eerste 3 dagen hadden ze me nog ‘in opleiding’ gezet en kreeg ik dus nog geen kassa, het was gelukkig ook redelijk rustig dus ik had genoeg tijd om het dorp hier te leren kennen. Het is een 4-trident dorp, maar eigenlijk mist het daarvoor een deel kwaliteit. Het eten is matig en er is niet veel keus, en er zijn weinig faciliteiten. Dat laatste komt vooral doordat het hotel ’s zomers een andere eigenaar heeft, die niet mee wil betalen aan verbeteringen die Club Med wil maken, lastig dus. Het is echt een hotel dus geen dorp zoals de andere Club Meds waar ik ben geweest, alles is geconcentreerd en in principe hoef je nergens voor naar buiten (behalve dan natuurlijk om te skieën, boodschappen te doen of als we op de aankomst/vertrekdagen buiten mensen moeten ontvangen en de bagage binnen moeten dragen). Tot 20 december zijn er bijna alleen maar Duitsers omdat die een speciaal aanbod hebben gehad voor telkens 4 dagen; in plaats van één grote aankomstdag per week hebben we er dus voorlopig 2, woensdag en zondag. Lastig omdat er maar weinig Duitssprekende GO’s zijn (veel Italianen en een paar Fransen en Spanjaarden), en ook mij kost het nog veel moeite om Duits te praten, al heb ik wel weer de basis uit de grotten van mijn geheugen opgediept. Het kan trouwens wel zijn dat het eten straks nog beter wordt, aangezien er aan de Duitsers misschien minder wordt uitgegeven (omdat ze ook veel minder hebben betaald) en omdat er straks ook veel mensen met kinderen komen (nu is er nog geen ijs, zijn er geen kip/visnuggets e.d. …).

Waar ik een beetje van schrok: we hebben behalve 1 dag vrij per week, ook twee keer een halve dag vrij, dat wil zeggen dat we dan pas om 14.00 beginnen. MAAR: we moeten wel 44 uur per week werken. Dat betekent dus dat al die uren in de andere dagen moeten worden gepropt, waardoor er dagen kunnen zijn dat we al om 6.30 ’s ochtends moeten beginnen en/of dat we 13 uur op een dag achter de receptie staan. Ik heb al diensten gehad van 6,5 uur achter elkaar (zonder pauze dus) en dagen van 11 uur totaal aan de receptie. Dat was best zwaar aangezien ik dat niet gewend ben, maar goed ook dat zal hopelijk wel wennen. En dan werken we nu nog niet eens 44 uur per week…Frederica, onze chef receptie, laat ons nu nog tussen de 39 en 42 uur per week werken om uren te sparen voor kerst of voor als er iemand ziek wordt…dus kan het best zijn dat er straks weken zijn dat we (meer dan) 50 uur moeten werken. Tuurlijk, er zijn mensen die ook zoveel of nog meer werken, maar ik herinner jullie eraan dat deze uren puur aan de receptie zijn en bijvoorbeeld de uren VV (aankomsten/vertrekken/bagage dragen), Shows, Crazy Signs enz. daar nog bijkomen. Ohja en ik mag hopen dat er niet teveel sneeuwstormen meer komen want gisteren konden daardoor de kamervrouwen niet komen…en moesten oa de GO’s van de receptie de kamers (een minimum) schoonmaken, was ik even blij dat ik toevallig net een vrije dag had!!!
Maargoed, aan de andere kant kun je hier dus wel in theorie 3 ochtenden per week uitslapen en verdien je ook wel ietsje meer. En: internet is gratis, joehoe! Helaas niet op de kamer, maar het werkt goed, dat is het belangrijkste. Ik moest alleen wachten tot mijn vrije dag (gisteren) om een adapter te kopen aangezien de batterij van mijn laptop compleet leeg was en mijn stekker hier niet in het stopcontact paste…

Zoals sommigen van jullie al wisten, keek ik nogal op tegen mijn verjaardag omdat ik hier toen net pas een week was en dus iedereen nog niet zo goed kende. En ja hoor, het beloofde geen geweldige dag te worden: de avond ervoor hadden we 2 vergaderingen (één om 23.00 met Mehdi, de Chef de Village, en één om 0.00 met de receptie) en ondanks dat ik de dagen ervoor wat voorzichtige hints had laten droppen was er niemand die er om middernacht aan dacht. Ik was ook behoorlijk moe van een lange werkdag dus ben gelijk naar bed gegaan, waar ik gelukkig nog wel wat lieve berichtjes kreeg uit Nederland. De volgende ochtend moet ik werken van 7.30 tot 13.30, vervolgens in een kwartiertje eten en dan Village-Village (bagage) in de ijskoude sneeuw tot 15.30, heel ff rust en een hete douche om weer op temperatuur te komen, even met mam gebeld, en vervolgens van 17.30 tot 19.00 wéér VV in de kou, weer in een kwartiertje eten en tot 21.00 werken aan de receptie. Een paar collega’s hadden me tussen neus en lippen door gefeliciteerd, maar op een nogal ongeïnteresseerde manier. ’s Avonds had ik het dus helemaal gehad en na wat oninteressant barcontact met een paar Duitsers besloot ik om 23.00 maar gewoon naar bed te gaan, aangezien ik de volgende ochtend wéér om 7.30 moest werken. :( Doodmoe en verdrietig viel ik in slaap, totdat…de telefoon ging. Gadver, toch niet die (op zich aardige maar erg aanhoudende) gozer (collega) die me af en toe belt om te vragen wat ik aan het doen ben en of ik zin heb om samen te gaan eten/winkelen/dansen in de nightclub…ik neem mooi niet op. Vijf minuten laten, weer telefoon, laat me slapen!!! Het kan toch niemand uit NL zijn, mam had al gebeld en voor de rest belt er niemand naar mijn kamer. Derde keer. Vooruit dan maar, het zal misschien toch wel belangrijk zijn. Ja, de receptie dus. Er is een probleem met mijn kassa en ik moet onmiddellijk komen want Frederica is woest. Nee hè, natuurlijk net op mijn verjaardag…erger kan bijna niet meer. Ik dus maar wat aangeschoten, gauw een hand door mijn haar en met een gezicht wat op donder staat naar de receptie, het is inmiddels kwart voor 12. Ik wil de deur opendoen maar die wordt tegengehouden, ik ben even verward, wat is dit nou weer, vervolgens hoor ik gelach en gaat de deur open, en al mijn receptiecollega’s (zonder de chef en assistent, dat wel) zingen voor me en feliciteren me!!! :D De tranen sprongen me gewoon in mijn ogen, dat had ik dus echt niet meer verwacht, ik vond het zó lief. Bleek dat ze expres de hele dag ongeïnteresseerd hadden gedaan om niets te laten merken. Ze hadden op een groot papier allemaal iets liefs geschreven (daar stonden de chef en assistent dan weer wel bij) en ze hadden zelfs een mooi ingepakt cadeau: een doos Ferrero bonbons (die ik niet lust, maar who cares!! Het was zo lief!!). Ik ben toch maar niet lang daarna terug naar bed gegaan, het was een zware dag geweest en eigenlijk hadden we geen van allen nog puf om naar de nightclub te gaan, in plaats daarvan hebben we donderdagavond nog met een klein groepje een beetje gefeest in de discotheek. :) Ondanks dat mijn collega’s de eerste week al wel aardig waren kende ik ze nog niet supergoed en was de onderlinge band dus ook nog niet zo groot, maar juist daarom waardeerde ik dit heel erg en ik voel me meteen wat meer thuis in het team. Jullie natuurlijk ook allemaal super bedankt voor alle lieve smsjes, mailtjes, Hyves en Facebook berichtjes en tante Joke, ome Jack en Natasja voor de lieve kaart en het mooie cadeautje!! Het heeft me allemaal erg goed gedaan om te weten dat jullie aan me hebben gedacht!! Oh en volgens mam moeten er nog meer kaartjes (en een pakketje) onderweg zijn, maar helaas zijn die nog niet aangekomen…zal je altijd zien. Alvast bedankt daarvoor iig, ik zal het laten weten zodra het allemaal binnen is!

Dat was voorlopig wel het belangrijkste nieuws, ik zal vanaf nu waarschijnlijk minstens 1x per week op internet komen (sowieso op vrijdag, wordt waarschijnlijk mijn vaste vrije dag), dus zal proberen wat meer contact te houden!!

Miss you very much!!!

Heel veel liefs, knuffels en kusjes van Naomi!!