Marrakech: La Medina

Hey! Hier dan ein-de-lijk een eerste berichtje uit Marokko. Na lang wikken en wegen heb ik toch besloten om een modem te kopen; het heeft wat gekost, maar ik heb nu tenminste gewoon internet op mijn kamer (al heb ik weinig tijd om online te komen, maar zo kan ik in elk geval nog af en toe mijn mails checken!).
Na een redelijk soepele reis, waarbij ik helaas wel moest overstappen in Casablanca, ben ik vrijdagavond een maand geleden goed aangekomen in Marrakech La Medina. Ik zal meteen het speciale systeem hier kort proberen uit te leggen. Club Med in Marrakech heeft één chef de village, maar wél drie verschillende dorpen. Ik zit nu in La Médina (3 tridents), midden in de stad, wat redelijk klein en rustig is, zonder miniclub en met nauwelijks sport of animatie. Op 20 minuten afstand (met een shuttlebus die 1x per uur gaat) ligt La Palmeraie (4 tridents), 27 hectare groot en met een grote variatie aan sporten en animatie. Binnen La Palmeraie ligt Le Riad (5 tridents), een kleine superluxe Club Med. De GM’s van alledrie de dorpen kunnen gratis de andere Club Meds binnen, met als uitzondering dat Le Riad alleen ‘rondleidingen’ geeft voor de GM’s van de andere twee dorpen. Jullie voelen hem al aankomen: ik baal dat ik in La Medina zit en niet in La Palmeraie. Natuurlijk kan ik daar gaan eten, sporten en dansen op mijn vrije dag, maar de rest van de week moet ik ’s avonds gewoon in La Medina blijven voor de contacten. Ik kan hooguit aan één show meedoen, maar zelfs dat zal veel gedoe worden qua repetities. Dit was dus een behoorlijke teleurstelling, al is er een piepkleine kans dat ik misschien over een paar weken nog kan wisselen van dorp. Er zijn tenslotte veel meer Nederlandstalige GM’s in La Palmeraie!

Dit is niet het enige nadeel aan La Medina: omdat het midden in de stad ligt, hoor je tot diep in de nacht getoeter van al het verkeer (dat hier overigens een totale chaos is! Een wonder dat er niet elke dag tig ongelukken gebeuren…), en als je dan net slaapt word je rond 4 uur wakker van het enorm harde gezang dat oproept tot het gebed. Er hangt ook overal een niet zo prettige geur die waarschijnlijk afkomt van alle paardenkoetsen (die had ik in Marokko niet verwacht! Maar de paarden zien er hier een stuk minder verzorgd uit dan in Zwitserland, echt zielig…). Een ander groot nadeel van dit dorp is dat er totaal maar een stuk of 20 (nog niet eens) ‘echte’ GO’s zijn, waardoor je constant, altijd en overal wordt gecontroleerd, bekeken en beoordeeld. Nu ben ik wel gewend om altijd en overal netjes aanwezig te zijn (als één van de weinigen, volgens mij, heb ik echt zelden een TGO gemist), maar het idee is erg beklemmend. Ik weet ook niet of het feit dat de (assistent) Chef de Village van La Médina een vrouw is er iets mee te maken heeft (in Athenia kon ik de vrouwelijke Chef tenslotte ook al niet uitstaan), maar in elk geval is zij ook één van de redenen dat ik hier weg wil. Al is het alleen maar omdat de geschiedenis van Griekenland zich herhaalt: er lopen hier regelmatig (lieve, onschuldige) katten rond, waar nooit iemand moeilijk over heeft gedaan…maar nadat ik 3 kittens geboren heb zien worden (zóóóóó geweldig om te zien!!!), ze de dag erna bij hun moeder heb zien drinken en vervolgens ’s avonds de moeder alleen rond zag lopen, zoekend en hard en zielig mauwend, is het voor mij wel weer duidelijk (ze had er al wat opmerkingen over gemaakt dat ze niet blij was met de zwangere kat). Ik ben echt zo kwaad!!! Mijn glimlach naar haar is vanaf nu dus (nog meer) gemaakt en geforceerd.

Gelukkig zijn er toch ook een paar voordelen: Het dorp is erg mooi en traditioneel, en mijn collega’s zijn erg relaxt (helaas zo relaxt, dat ze allemaal doodleuk 5 tot 10 minuten te laat komen aan de receptie (dan loopt er natuurlijk weer net geen chef langs), en ik ben dan weer zo’n muts die toch netjes 5 minuten van tevoren blijft komen…maar zich ondertussen wel rot ergert). Het feit dat we midden in de stad zitten heeft natuurlijk ook zijn voordelen: op 20 minuten lopen zit een centrum met winkeltjes en supermarkt, gelijk naast de Club zijn de Souks en daartussenin liggen mooie parken. Verder zijn er doordat dit zo’n rustig dorp is (nog) weinig aanwezigheids-momenten overdag, waardoor je vrije ochtend of middag meestal ook écht een vrije middag of ochtend is. Helaas is mijn rooster deze eerste paar weken zo opgesteld dat ik meestal ’s ochtends én ’s middags werk, maargoed, dat wordt hopelijk/misschien nog iets beter als het nieuwe team volledig is ingewerkt (het is de tijd van de overgang van het winter- naar het zomerseizoen, dus dat betekent veel nieuwe GO’s die nog niet alleen gelaten kunnen worden).

Na de eerste week op een GM-kamer te hebben gezeten met een kamergenote die bij de Miniclub werkt (en dus 2x per dag op en neer moet naar La Palmeraie), heb ik nu in elk geval mijn eigen kamertje (met gedeelde badkamer/toilet), dus dat is in ieder geval al lekker. Mijn Marokkaanse collega’s (er zijn maar een paar Europese GO’s) zijn allemaal superhartelijk, wat me erg aan Turkije doet denken. En natuurlijk zijn het ook grote charmeurs, wat weer goed is voor mijn ego. ;) De natuur is prachtig, en de Marokkaanse muziek en dans maken het ook al een stuk leuker.

Toch zit ik nog niet echt lekker op mijn plek. En ook al weet ik dat de eerste weken elke keer zwaar en niet zo leuk waren, de herinnering aan het slechte seizoen in Zwitserland zorgt ervoor dat ik nu al loop te piekeren. Maargoed, ik wacht nog even af of het hier leuker wordt en of er eventueel een kans is dat ik naar La Palmeraie kan, en dan kijk ik over een paar weken wel of ik hier nog wil blijven. Voorlopig mis ik jullie nog heel erg in elk geval!!

Heel veel liefs en xXxXx

Naomi