Pompadour au revoir

Tsja het maandje Pompadour zit er alweer op! In het begin leek het maar een oud vervallen, saai dorp maar de sfeer onder GO's en GM's was zó goed dat er toch wel een hechte vriendengroep ontstond. En dus was het einde net als de andere keren weer erg moeilijk...snif.

Gelukkig heb ik de laatste twee weken nog volop kunnen genieten. Ik heb 'mijn' show Egypte nog een paar keer mogen doen, we hebben een uitgebreid Halloween-feest gehad, we zijn met een hele groep GO's naar de dichtstbijzijnde discotheek geweest (de Pyramide, echt geweldig, met een jungle-gedeelte en kooien en goede muziek!!) en de laatste week was het gewoon elke nacht feest in de nightclub en daarna nog op de kamers. Ach, het was toch rustig en het was nog maar voor één week! Ik sta onder mijn collega's daar nu wel bekend als feestbeest, haha.
:p

Deze keer heb ik voor het eerst (nouja, voorzover ik weet...) echte BF-ers (Bekende Fransen, lol) gezien: één Franse acteur met zijn familie, die niet lastiggevallen wilde worden maar wel aardig en beleefd was (verder niet bekend in NL ofzo), en één jongen die als GO miniclub bij ons werkte, Alex, die in één van de eerste series van de Franse Idols/Popstars 7e was geworden. Hij kan idd erg goed zingen! En hij heeft gewoon in mijn bed gelegen (zonder bijbedoelingen!!!), kun je nagaan hoeveel Franse tienermeisjes jaloers op mij zullen zijn hahaha! ;)
De laatste week waren er tennistoernooien in ons dorp en dus geen 'gewone' GM's meer. Dit waren dus echt de beste amateurtennissers van heel Frankrijk bij elkaar! Voor ons redelijk rustig, buiten de dagen dat iedereen aankwam en vertrok was er echt niets te doen aan de receptie en waren we dus vooral lol aan het maken met elkaar. :)

Ohja, nog een leuke anekdote: op mijn laatste vrije dag waren Malaurie (mijn kamergenote) en Céline ook vrij. Céline zou de volgende dag vertrekken en had dus al haar spullen al in de auto gepropt, maar we gingen dus met haar auto naar Limoges om daar eens goed te gaan shoppen. Alles ging prima, tot er opeens een motorrijder van de douane voor ons kwam rijden en aangaf dat we aan de kant moesten stoppen. Slik...we hadden toch niets fout gedaan? Het bleek dat iedereen met een nummerbord van buiten de regio werd gecontroleerd...en dus moest álles uit de auto, alle koffers moesten open en echt álles werd gecontroleerd, tot aan mijn doosje smint aan toe!! :s Gelukkig bleek dat we geen gevaarlijke illegale wapens oid bij ons hadden en mochten we na ruim 3 kwartier weer verder rijden. Nog steeds een beetje in shock kwamen we aan in Limoges, waar we na een drankje en een broodje weer een beetje bijkwamen en toch nog lekker de winkels in zijn gedoken! :)

Voor het vertrek, waar ik na de lange, lastige en vermoeiende heenreis erg tegenop zag, heeft mijn aardige chef mij uiteindelijk een betere oplossing aangeboden: zij woont in brussel, net als mijn collega Alexandre, en ze kon ons allebei wel meenemen in de auto. Zondag moesten we alledrie tot 4 uur 's middags werken, daarna zijn we meteen weggegaan. 's Nachts tegen 1 uur waren we in Brussel, we hebben eerst Alexandre afgezet en ik mocht bij Alexandra (mijn chef dus) slapen. De volgende ochtend kon ik rustig de trein naar Breda pakken, waar Mam me alweer opwachtte. Aangezien ik de nacht van zaterdag op zondag eigenlijk helemaal niet had geslapen en zondag nog heb moeten werken, was ik behoorlijk uitgeput!! Maar ben inmiddels gelukkig wel weer een beetje bijgekomen.

Ik mis de sfeer van Pompadour, hopelijk kom ik nog eens collega's tegen met wie ik daar heb gewerkt!!

Maar goed...op naar het nieuwe avontuur, 3 december vertrek ik dus naar St. Moritz Roi Soleil in Zwitserland!


Dikke kus...Naomi